|
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: W Pompejach |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 02.05.2014 08:13
Wiersz wpisuje się w przepiękną tradycję ewokowania antyku.
Wyjątkowej urody strofy :) |
dnia 02.05.2014 08:28
Czytałem wiersz kilka razy ale chyba" za wysokie progi na moje nogi". Co z tego, że mi się podoba w czytaniu skoro go nie rozumiem. Po przeczytaniu komentarza P. abirecka poprawił mi się humor. Pompeje, za tak odległą historią nigdy nie byłem. Wiersz napewno wzbudził moje zainteresowanie.Pozdrawiam. |
dnia 02.05.2014 08:59
Abirecka, Etszkedzie, dziękuję za czas darowany wierszowi i za komentarze, pozdrawiam. |
dnia 02.05.2014 10:04
Piękny wiersz silvo. Ponadczasowy. Z pełnym emocji, wrażliwości i empatii przesłaniem. Czytelnik zostaje tu omotany nićmi mającymi poprowadzić do jeszcze jednej próby zrozumienia świata. Do uchwycenia sensu kruchości i krótkości życia ziemskich istot oraz nieuchronności ich bolesnej śmierci. Osoba czytająca ten wiersz miota się więc w tej stworzonej przez żywych i umarłych pajęczynie. I nie jest w stanie zrozumieć nawet odrobinę więcej od nich. Przypuszczam, że niedoceniane przez ludzi od wielu tysiącleci zwierzęta, też wyraźnie wyczuwają bezsens nagłej śmierci i ogromu niespodziewanie zadanych cierpień. One też bardzo w takich razach cierpią i po swojemu wołają oraz zadają pytania o sens tego wszystkiego, a zwłaszcza o (bez)sens okrucieństwa. Zastygłe pozy, w których utrwaleni zostali konający w Pompejach ludzie i zwierzęta są jak bardzo kłopotliwe pytania. A na takie pytania odpowiedź Istoty - która w myśl przekonań większości ludzi, precyzyjnie i sprawnie steruje wszystkimi ludzkimi losami oraz wpływającymi na nie wydarzeniami - może być tylko jedna. Jest nią konsekwentne - bodaj aż do końca naszego świata - milczenie.
Pozdrawiam. |
dnia 02.05.2014 10:42
Nitjer, dziękuję za obszerny, konstruktywny komentarz, świetnie uchwyciłeś sens wiersza, pozdrawiam. |
dnia 02.05.2014 13:23
silvo, w tak krótkiej treści zmieściłaś szmat historii i zrobiłaś to bardzo zręcznie. Wiersz jest nie tylko piękny, ale i mądry, nad takimi warto zatrzymać się na dłużej. Bardzo pięknie. Gratuluję, Autorko. |
dnia 02.05.2014 13:39
Pompeje kiedyś i dziś. Czasy dawne, czas współczesny. I ten skamieniały pies, który nie miał szansy uciec przed przeznaczeniem, bo był na uwięzi. Cóż, nie tylko on, i nie tylko w Pompejach i nie tylko przed dosłowną zagładą, bo czasem niszczy nas nie kataklizm, ale to, co w na i w innych ludziach...Tak sobie dumałam, czytając. Głęboko sięgnęłaś. Pozdrawiam ciepło, Ewa |
dnia 02.05.2014 14:03
Ewo i Ewo, dziękuję, że zechciałyście pochylić się nad moim tekstem i dodać niebanalne komentarze, pozdrawiam. |
dnia 02.05.2014 16:04
nitjer
Przekonałeś mnie do tego wiersza całkowicie a właściwie Twój komentarz, tak dokładny i bardzo mądre ostatnie zdanie, nie ujmując nic Paniom Ewom bo również krótsze ale docierające mądrości. Rozumiem, że powinienem się kierować z ukłonem do silva ale komentarze są przecież częścią mądrości tego portalu. Pozdrawiam wszystkich, teraz już antycznie. |
dnia 02.05.2014 17:19
Oszczędnie,z poszanowaniem słowa,sensownie,Tak trzymaj.Pozdrawiam.Ewa. |
dnia 02.05.2014 18:22
Ewo, dziękuję za miły komentarz i czas poświęcony wierszowi, pozdrawiam.
Etszked, bardzo się cieszę, że dzięki komentarzom przekonałeś się do mojego wiersza, który uważam za całkiem prosty, pozdrawiam. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
Gości Online: 26
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|