dnia 04.12.2013 15:56
Odczytuję ten wiersz jak (jeden z powrotów) powrót do dzieciństwa. Dorośli tak długie kroki stawiają... I kiedy zaczynamy nadążać okazuje się, że nie warto było. |
dnia 04.12.2013 19:24
Przeróżnie można ten wiersz rozumieć, ważniejsze to, że się podoba. |
dnia 04.12.2013 20:10
Czyżby to był coraz szybciej uciekający czas, czy może sam Bóg?
Zaintrygował. Pozdrawiam:) |
dnia 04.12.2013 21:19
Dobre pytanie na początek. I oczywiście bez odpowiedzi, która, jaka by nie była, raczej nic nie zmieni. Podoba się zadziorna postawa p.l. i jego odwaga - "Dawid" przeciw "Goliatowi". Smutne i pokrzepiające zarazem.
Pozdrawiam:)
Margita |
dnia 04.12.2013 21:28
nastrojowo...
zmieniłbym tylko "Zdążyć" na " Nadążyć" |
dnia 04.12.2013 21:43
Mnie również w duszy ten wiersz gra,
pozdrawiam ciepło. |
dnia 05.12.2013 09:15
czas?
czas nie słucha, niestety;
wiersz... dożylny taki |
dnia 05.12.2013 10:27
Moim zdaniem nie jest to powrót do dzieciństwa, ale uroczy wypad do "krainy Marzeń".Ekskapizm w starym, dobrym romantycznym stylu.Pozdrawiam z biblioteki w Nysie. |
dnia 05.12.2013 11:42
Podstawową zaletą wiersza jest rytmiczność (dziewięciozgłoskowiec).
Jeżeli już "nadążyć" to "Trudno nadążyć. Tyle jeszcze..." - wówczas
rytm się nie zmieni.
Pozdrawiam.
Pozdrawiam. |
dnia 05.12.2013 17:18
cóż, a w moim odbiorze - jedno z peeli spieszy w swoją stronę, w swoich sprawach, jakie by one nie były, nawet - ostateczne, a drugie z jednej strony chce mu kroku dotrzymać, a z drugiej - jakby chciało ten marsz spowolnić, żeby jednakowoż - nie tak szybko, do tego tam...W moim guście wiersz. Pozdrawiam serdecznie, Ewa |
dnia 05.12.2013 20:43
-:))))
przesłanie podoba mi się b.
wersyfikacja momentami szwankuje
co prawda zależy to od przygotowania czytającego który wie co czyta ale dla nieobeznanego z zagadnieniem to jest to pewien problem
-:)))
pzdr |
dnia 05.12.2013 20:50
Marku, dziękuję za ciekawą interpretację wiersza. Pozdrawiam. Irga
Megan, bardzo dziękuję. Pozdrawiam. Irga |
dnia 05.12.2013 20:53
PaULO, jesteś bardzo przenikliwa. Czas. Dziękuję i pozdrawiam. Irga
Margito, bardzo dziękuję. Pozdrawiam. Irga |
dnia 05.12.2013 21:00
mastermood, przecież to klasyczny dziewięciozgłoskowiec, jeśli zmienię, zaburzy się rytm, przemieści średniówka... Cieszę się, że wiersz spodobał Ci się. Pozdrawiam serdecznie. Irga
femme, bardzo dziękuję. Pozdrawiam. Irga |
dnia 05.12.2013 21:02
INTUNO, tak, nieubłagany czas... Serdeczności. Irga
Romanie, bardzo dziękuję za interpretację wiersza, za komentarz. Pozdrawiam. Irga |
dnia 05.12.2013 21:05
Jacku, i dlatego właśnie nie mogę wnieść zmiany. Bardzo dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. Irga.
Ewo, bardzo interesująca interpretacja. Dziękuję. Pozdrawiam. Irga. |
dnia 05.12.2013 21:07
Aleksandrze, no to proszę mi wskazać owe błędy w wersyfikacji :) Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. Irga |
dnia 06.12.2013 12:38
No cóż, przyjdzie mi tkwić w niewiedzy... |
dnia 06.12.2013 19:53
Przekorne dziękczynienie za podsycanie siły poznawania. |
dnia 13.12.2013 19:25
zalesianin1, dziękuję bardzo. Pozdrawiam. Irga |
dnia 08.01.2014 19:51
Okrutne nienasycenie. Czemu nim się pieszczę?
Niech czas będzie łaskawy, a droga długa i pełna niespodzianek. Wielu "migotań";) |