poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPoniedziałek, 25.11.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Proza poetycka
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
...PP
slam?
Poematy
"Na początku było sł...
Cytaty o literaturze
Ostatnio dodane Wiersze
Filmowo
Kalkomania
Po prostu miłość
Delikatny śnieg
Co
Ona jest w górach
O kindersztubie*
Przedustawność
Ostatni seans przed ...
W godzinach dla seni...
Wiersz - tytuł: Moje szczęście
Tak mało do szczęścia mi trzeba:
Być tutaj, mieć swoją część nieba
I gwiazdy na nim błyszczące,
I serca wokół gorące,
Kropelkę rosy na trawie,
Dwie łyżki słodyczy w kawie,
I noc w namiętności szaloną,
I ranek, gdym w Ciebie wtuloną.

Więc tańczę na wietrze z kwiatami,
oplatam świat cały włosami,
A w dłoni mej lilia zakwita,
A w duszy mej cudna muzyka.

Dodane przez Marzena Radlak dnia 01.12.2013 12:46 ˇ 9 Komentarzy · 448 Czytań · Drukuj
Komentarze
wiese dnia 01.12.2013 14:37
jesteś, Marzeno, niekonsekwentna;
tak mało Ci trzeba- a jednak aż kawał nieba?
wiesz, że trwa walka o podział nieba ? a Ty, ot,
tak sobie- kawałek dla siebie chcesz wykroić?
wojnę globalną prowokując?
a to serce, żeby było wokół Ciebie- to wiesz jakie
być by musiało ? spróbuj to sobie wyobrazić , zanim zapiszesz?
piłaś kawę espresso? najzwyczajniej w świecie podaną ?
to wyobraź sobie że dwie łyżki - to połowa filiżanki,
a wtedy masz nie kawę ze słodyczą ale słodycz z kawą;

ciekawiej byłoby, gdybyś ten świat oplatała nogami,
a nie włosami;
no i jesteś strasznie niekonsekwentna wobec
symboliki: lilia- symbol niewinności -miałaby wyrosnąć
w dłoni grzesznicy, która noc całą namiętnie szaleje ?
bój się boga, skoro ludzi się nie boisz, Marzeno :)

hey
mastermood dnia 01.12.2013 15:50
Cały wiersz, to zaledwie dwa zdania. Oczywiście tylko dlatego, że autorka błędnie je skonstruowała, z całą masą przecinków ( fatalna maniera ).
Marzena Radlak dnia 01.12.2013 16:39
Dziękuję za komentarze.
Wiese - traktujesz wiersz dosłownie. A poezja - to metafora, pełna niedomówień, aluzji, iluzji...
Mastermood - sądzę, iż konstrukcja wiersza zależy od tego, w jaki sposób autor chce przedstawić świat.
Natomiast przecinki uważam za jeden z ważniejszych elementów wiersza - i nie tylko wiersza. Wiersz bez przecinków - to chaos, w którym nie wiadomo, o co chodzi.
Ale oczywiście mój sposób wyrażania siebie i świata, który mnie otacza, nie musi Ci odpowiadać.
Marzena Radlak dnia 01.12.2013 16:42
wiese - doceniam Twój dowcip :-)
wiese dnia 01.12.2013 17:20
a na czym polega nie-dosłowne traktowanie słów?
czy uważasz, że słowa nie rządzą się prawami języka
i nie podlegają weryfikacji logicznej ? jeśli tak- to traktuj
mój wpis jako żart, choć ja zwykłem słowa traktować poważnie;
no i dziękuję za objaśnienie istoty poezji :)
to tak jakbyś niewidomemu wyjaśniała jak wygląda biel :)
hey
mastermood dnia 01.12.2013 22:39
Pardon, nic mi do Twojego oglądu i wyrażania świata - artysta ma prawo po swojemu. Chodzi mi tylko o to, że w niektórych miejscach powinna być kropka zamiast przecinka. I tyle ( kropka ).
Marzena Radlak dnia 03.12.2013 08:58
mastermood - tak, miałam pewien problem z kropkami. Próbowałam mój wiersz kilka razy "przerobić" wstawiając je. Lecz wtedy nie oddawał on w pełni tego, co czułam pisząc, a kolejne zdanie "zgrzytało". Zostawię wiec tak, jak jest.
Pozdrawiam :-).
Marzena Radlak dnia 03.12.2013 09:44
wiese,
nie mówię o słowach, mówię o wierszach, o poezji.
Oczywiście można każdy wiersz przerobić na ciąg zdarzeń logicznych, lecz przecież nie o to chodzi - nie o zdarzenia, lecz uczucia.
Rozebrałeś mój wiersz na czynniki pierwsze, przeanalizowałeś każdy werset. Dziękuję, ale nie zgadzam się z Tobą.
Nie lubię tłumaczyć moich wierszy, mogą sie podobać, lub nie, ale tym razem to zrobię.
Po kolei:
1. nie pisałam "kawał nieba", lecz "Część nieba". W opracowaniu naukowym niebo jest częścią Wszechświata, o którą to cześć zaczyna toczyć się walka. Lecz dla mnie niebo jest tu - i nie tylko tu-metaforą, czymś pięknym, stałym, pragnieniem, aby mieć swoje miejsce. Bo bez względu na wszystko -niebo będzie zawsze.
2. "serca wokół gorące" - jasne, mogłam napisać logiczniej "ludzi i zwierzęta, świat, który mnie kocha". Cóż... wolałam użyć metafory, według mnie jest bardziej wyraźna, lepiej wyraża to, co czuję
3. Nie piję kawy esspreso, i niewiele z moich znajomych ją pija. Natomiast część z nich słodzi kawę 4 łyżeczkami cukru - to tak mówiąc rzeczowo. Czy uważasz wiec, iż powinnam zaznaczyć "dwie łyżki słodyczy w dużej kawie tchibo"? :-)
4. "świat oplatam włosami" - nie, nie nogami, włosami.Nie można tańcząc czegoś oplatać nogami - nie da się. To tak gwoli logiki.
A czy widziałeś osobę tańczącą na wietrze? Widziałeś co się z nią wtedy dzieje ? Rozumiesz, co można i jak sobą wtedy wyrazić? Ja wiem - bo sama tańczę na wietrze. Dosłownie. I wiem, dlaczego wtedy można świat oplatać włosami. Już nie dosłownie.
5. A któż powiedział, że osoba namiętna jest osobą grzeszną??? Że lilia należy się tylko dziewicy czy też tylko jej moze być symbolem? A nie uczuć? A niewinnym można być na różne sposoby - nie tylko będąc dziewicą czy dziewicem.
Wise, piszesz, ze słowa traktujesz poważnie. Nie wiem, kim jesteś, ukrywasz sie tu pod pseudonimem - oczywiście masz do tego prawo. Tak, jak ja mam prawo Twoje wypowiedzi potraktować jako ironię, drwinę, którą tu poprzednio delikatnie nazwałam "dowcipem".
Być może pod 'wiese' kryje sie znany krytyk literacki, być może logiczny matematyk, nauczyciel języka polskiego a być może sfrustrowany młody mężczyzna. Ale żadnej z tych osób nie objaśniałam istoty poezji. Wyraziłam swoje zdanie. Dla mnie poezja jest wyrażeniem siebie i otaczającego nas świata - w taki sposób, w jaki go czujemy i w jaki pragniemy go wyrazić.
Dla Ciebie - zapewne jest ciągiem logicznych wydażeń.
Każdy czuje po swojemu.
Pozdrawiam :-)
Ewa Włodek dnia 03.12.2013 20:09
"A w dłoni mej lilia zakwita" - to mi się spodobało, ponieważ nawiązuje do dość mało znanej symboliki lilii: w tak zwanych starszych kulturach (z Egiptem i Grecją w tej liczbie) była ona symbolem płodności i miłości zmysłowej, związanym z boginią-ziemią. Rzadko używa się tego symbolu w takim kontekście, a tutaj - jest i cieszy...Pozdrawiam serdecznie, Ewa
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
Szacunek dla tych, k...
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
VII OK Poezji dla Dz...
OKP "Środek Wyrazu" ...
XVIII Konkurs Litera...
REFLEKSY XVII Ogólno...
XXXIX OKL im. Mieczy...
Wyniki XLIV OKP "O L...
Użytkownicy
Gości Online: 21
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

72035414 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005