 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: EKSPIACJA ( 1) |
|
|
Jeden: Ucieczka
Moją winą jest także to, że nasłuchiwałem kroków
odpływających w kosmos. Mgławice nadal nabierają
rozpędu, wszechświat nachalnie pęcznieje
we wszystkich kierunkach, nie powstrzyma go
nawet Twoja legendarna dobroć, Królowo. Gdy odchodzisz
zwijają się wraz z Tobą wędrowne obozy, a sprzedawcy
monideł nie odwiedzają już domostw. Sekrety zabierasz
z sobą, by nic nie mąciło ciszy wymarłych autostrad.
I jakoś jeszcze trzyma się kupy ta mocno przechodzona
rzeczywistość, w tylu miejscach już nadpruta. A ja codziennie
oczekuję rozdarcia w powietrzu, przez które wtargną najeźdźcy
z innego wymiaru, skrzydlate wojsko, armia duchów.
Więc jeśli znasz jakiś sposób
na ucieczkę, proszę Cię,
zawróć po mnie.
Dodane przez Roman Rzucidło
dnia 30.10.2013 00:22 ˇ
15 Komentarzy ·
597 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 30.10.2013 07:27
Czytałam z przyjemnością. To kolejny Twój wiersz, obok którego nie można przejść obojętnie. Pozdrawiam. Irga |
dnia 30.10.2013 07:39
Przypominam sobie pewien dzień gdy sięgnąłem w księgarni po książkę Coelho (a może inny magik - nieważne). To był szok, że można pisać książki jak tanie kryminały - gdy brakuje konceptu wprowadza się postać ciotki, która przyjechała do kraju po 34 latach nieobecności, z tym, że te 34 ma największe znaczenie, oczywiście symboliczne.
Podobnie jest tutaj - mieszanka kosmiczna, z kierunkami do i od. Królowa (i twoja oraz cię) dużą literą - jakaś ukryta dedykacja?
Poproszę autora o wyjaśnienie kierunków w tym wierszu, bo w pierwszej wszechświat (ziemia?) rozszerza się, ale centrum nie jest na ziemi (bo docierają sygnały). W trzeciej - znów - jeszcze się trzyma kupy (czyli napiera na zewnątrz), ale przez rozdarcie ma ktoś wtargnąć (pozostawmy na razie kim są ci najeźdźcy i o jaki wymiar chodzi). W czwartej też wielokierunkowość - ucieczka i powrót/zawrót. To poproszę o wyjaśnienie, co który kierunek oznacza. Na razie odczytuję jako przypadki, ale w innym typie niż u Kieślowskiego. |
dnia 30.10.2013 07:44
czytam jako wiersz mocno obciążony mistyką "nakrapianą" psychologią głębi, plus delikatne zdobienia poetyką fantazy. wielce udany wiersz. pozdrawiam |
dnia 30.10.2013 13:15
Witam wszystkich z biblioteki w moich rodzinnych Złotogłowicach.Cykl"Ekspiacja" to chyba najbardziej hermetyczna rzecz,jaką w ostatnich latach napisałem. Jest taki dlatego, że sprawy osobistych rozliczeń połączyłem tu z rytmem ponurego, zawiłego obrazowania trochę nie ze świata tej poezji. Znajdziecie tu wiele barokowych atrybutów maskujących zbyt osobistą spowiedż. Dziś sam nie jestem pewny wartości tych wierszy, oceńcie sami. |
dnia 30.10.2013 13:35
IRGA: serdeczne dzięki za twoją obecność tutaj. Pozdrowienia ze Złotogłowic
haiker: chłopie, zmiłuj się z tym Coelho. Ten specjalista od dawania wytycznych i sklejania uniwersalnym kitem rozwalonych życiorysów to raczej nie moja bajka. Nie przeczę, że w swoim pisaniu sięgam często po elementy fantastyczne, więc przy czytaniu odrzućcie sztywną logikę i poddajcie się grze przypadków właśnie. Wiem, że narracja poetycka jest tu rwana i scalona z wielu, być może niespójnych obrazów, ale zapewniam, że to celowy zabieg. Tak, to wielokierunkowość, ale skupia ona kierunki jako coś samoistnego, bez pytania dokąd. Gdybym na nie próbował odpowiadać, to dopiero z tego by wyszedł Paulo Coelho.
Jomkobalt;Wyczucie Cię nie zawodzi - cały cykl "Ekspiacja" powinien być odczytany z punktu widzenia psychologii głębi, bo w swej najważniejszej warstwie są to teksty konfesyjne, ale i pełne obrazów i symboli. Fantasy? niewątpliwie takie są moje inspiracje, bardzo często.Pozdrawiam ze Złotogłowic |
dnia 30.10.2013 14:41
OK, nie Coelho - Jean-Claude van Damme - Uciec, ale dokąd?
Po wyjaśnieniu proponuję maleńką zmianę, która spowoduje, że życie tutaj, na tej ziemi, może okazać się znacznie znośniejsze:
Więc zwłaszcza jeśli nie znasz sposobu
na ucieczkę, proszę Cię,
zawróć po mnie. |
dnia 30.10.2013 14:41
Czy raczej "zawróć do mnie", "ku mnie" itp. |
dnia 30.10.2013 16:58
ekspiacja - to u Twojego peela odkupienie winy, czy zadośćuczynienie? Co zrobił, że podjął? Nasłuchiwał kroków, odpływających w kosmos - jak mówi w otwarciu. Czyli - żył poza realnym wymiarem, żył nie tyle życiem, ile - przeżyciem. I w tym własnym "wymiarze" pozostaje - rozlicza się ze sobą, ze "światem równoległym", z własnymi projekcjami, wizjami, baśniami, z których buduje sobie rzeczywistość.Na tyle mocno w tym tkwi, że czeka chwili, gdy jego świat spotka się ze światem realnym. Łączniczką między tymi światami ustanowił Królową - postać, która i w baśniach i "w realu" ma podobne konotacje i znaczenie: decyduje. Więc peel wierzy, że w tak zwanym "swoim czasie" - zadecyduje na niego, uchroni go przed koniecznością podejmowania decyzji, czego peel wydaje się bać, bardzo, bardzo bać. Więc - niech decydują za niego - inni...Tak czytam Twój wiersz, Romanie. Podoba mi się, szczególnie fraza: "Sekrety zabierasz ze sobą, by nic nie mąciło ciszy wymarłych autostrad". Pod kątem tej frazy można by się było jeszcze pokusić o rozwikłanie symboliki drogi, ale - na ten raz już nie nudzę. Pozdrowieńka podsyłam, Ewa |
dnia 30.10.2013 20:51
Ekspresywny, dynamiczny i przestrzenny wiersz.
Ciekawe cytowanie monideł; wizerunek wzmacnia wartość, nawet jeśli jest tylko kiczem. |
dnia 31.10.2013 07:58
cholera, nic nie rozumiem;-)
ale do ucieczki chętnie dołączę ;-))) |
dnia 31.10.2013 08:31
skoro to jest cykl, ocena cząstki byłaby niekompletna (i nieuczciwa)
aczkolwiek mam zastrzeżenia tyczące meritum sprawy
to powstrzymam się ,bo można wyjść na idiotę
a potem to i wejść będzie nijak bo jak wpuszczą to przyjdzie się wstydzić
a uciekać (???) to jak:
pozdrawiam .
się do Królowej czy od Niej |
dnia 31.10.2013 09:11
haiker: O, tak! Jean- Claude to jest to! Nareszcie trafiłeś w moje gusta.Oby tak dalej. |
dnia 31.10.2013 09:19
Ewa Włodek: dziękuję za dogłębne odczytanie i wnikliwą interpretację.Trafiasz w sedno.Pozdrawiam z biblioteki w Nysie.
bols: być może to właśnie jest kicz, jak wnikliwie sugeruje kolega haiker. Beato, dziękuję Ci za odwiedziny,lekturę i komentarz.Zawsze miło Cię tu spotkać. Pozdrawiam z biblioteki w Nysie |
dnia 31.10.2013 09:21
errata:
a uciekać (???) to jak:
się do Królowej czy od Niej
pozdrawiam. |
dnia 31.10.2013 09:25
Jacom Jacam: Zrozumiała reakcja, jak mówiłem to bardzo hermetyczny utwór.Polecam wczytanie się w mądry komentarz Ewy.Pozdrawiam
Januszek: Przyznam Ci rację, to tylko cząstka.Dopiero gdy ostatni wiersz jak klamra zepnie całość,to zyska na jasności. Ale i przy lekturze cząstki można mieć wrażenia.Pozdrawiam |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 3
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)