  | 
Nawigacja | 
  | 
 
 
  | 
Wątki na Forum | 
  | 
 
 
  | 
Ostatnio dodane Wiersze | 
  | 
 
 
 | 
  | 
Wiersz - tytuł: Skromność | 
  | 
 
 
  | 
 Kimże ja jestem, byś mnie kochał? 
Zaledwie pyłkiem, piórkiem, trzciną, 
Okruchem słońca i chmur puchem, 
Deszczem na wiosnę, śniegiem zimą. 
 
Zabawką, którą bierzesz w dłonie. 
Drogą do celu. I bezdrożem. 
Powietrzem, ziemią, wodą, ogniem... 
Wszystkim - bez czego żyć nie możesz.   
Dodane przez  Margita
dnia 06.10.2013 21:52 ˇ
11 Komentarzy ·
877 Czytań ·
  
 
 | 
  | 
 
  | 
  | 
  | 
 
 
  | 
Komentarze | 
  | 
 
 
  | 
dnia 06.10.2013 22:34 
jesteś milutkim leśnym duszkiem 
zaczarowanym modrym skrzatem 
stworzonym po to by za uszkiem 
można cię było pieścić latem 
 
ładniutkie :) 
 
hey | 
 
dnia 07.10.2013 00:31 
wiese 
Ech, Ty... :)))) 
 
Pozdrawiam, dziękuję za komplemencik ("ładniutkie";)) i za wierszyk, który mi przywrócił równowagę, jednocześnie wywracając do góry nogami poczucie tożsamości;) | 
 
dnia 07.10.2013 09:29 
no, całuśne jest, ale było tego już tysiące, może miliony... | 
 
dnia 07.10.2013 10:53 
skromność? raczej kokieteria: w pierwszej pozycja 'kolanowa', a już dalej wtręt, że niby zabawka (co za gorzka samoocena) a później twierdzenie i pełna świadomość, że jednak on żyć bez niej nie może. zupełnie inna postawa, z zadartym nosem. reasumując; poza, z którą się mijam. wiersz jałowy i niczego nie odkrywa, poza pospolitym fleszem w temacie. pozdrawiam. | 
 
dnia 07.10.2013 12:21 
mastermood, 
no, zgadza się, ale co z tego? Mz próby pisania czegoś, czego jeszcze nie było (w sensie koncepcji, formy, nowej myśli czy spojrzenia - obojętnie czy w natchnieniu, czy w rozwadze, czy na siłę, czy jeszcze inaczej - niekoniecznie dają ciekawsze efekty niż "jeszcze raz o...", ten i inne portale są tego najlepszym dowodem. Ale uświadomiłeś mi, co wyszło nie tak, jak chciałam: miało być z przymrużeniem oka, pół żarte, pól serio , najwyraźniej się nie udało.  
Dziękuję za komentarz i pozdrawiam:) 
 
kasiaballou 
dziękuję, dokładnie przeanalizowałaś wiersz, bardzo serio traktując  miotanie się pl od poczucia własnej małości po - mające to skompensować - wrażenie kontrolowania sytuacji. Oczywiście, jest to poza, pod którą kryje się pewna bezradność wobec własnych uczuć i relacji z drugą osobą. Pewnie nie jest to odkrywcze, chodziło mi o przekaz emocji w raczej luźnej formie, żeby nie było tu śmiertelnie poważnego tonu. Wyszło jak wyszło.  
Dziękuję za komentarz, choć podjęłam polemikę, to jest dla mnie ważny i na pewno wpłynie na sposób pisania, mam nadzieję, że z dobrym efektem. 
Pozdrawiam 
Margita | 
 
dnia 07.10.2013 14:11 
Co ma tytuł do wiersza? Skromność w sensie pokora? 
 
Wtórne, zbyt wtórne. To jest dobre w przypadku stolarza, który wykonuje przewidywalne stoły. Ale od poety - chyba?! - oczekuje się czegoś twórczego. | 
 
dnia 07.10.2013 14:44 
ot, kokietka z tej peelki!...Potraktowałam z uśmiechem. Pozdrawiam, Ewa | 
 
dnia 07.10.2013 20:55 
haiker 
Tytuł "skromność" w żadnym wypadku nie oznacza pokory, w kontekście tego, o czym mówi pl. To grzeczna poza dziewczynki nauczonej, że nie wypada się chwalić, a raczej umniejszać swoje walory, czymkolwiek by były w  jej pojęciu. Skromność na pokaz kokietki niepotrafiącej utrzymać języka za zębami, zdemaskowana w końcówce wiersza, a więc tytuł raczej ironiczny. 
Wtórne? No tak, ponoć "wszystko już było". Ale tak jak w przypadku stolarza, który robi, jak napisałeś "przewidywalne stoły", poeta może napisać solidny wiersz lub lekki wierszyk, przy którym ktoś (niekoniecznie każdy) z przyjemnością sobie usiądzie, by wygodnie wsparłszy się na łokciach chwilkę poczytać i znaleźć w tym coś dla siebie. W końcu nie każdy jest haikerem;) 
Pozdrawiam serdecznie 
 
Ewo 
dziękuję za uśmiech w odpowiedzi na kokieterię, wesoły czy pobłażliwy, mniejsza o to, jednak czuję życzliwość i empatię - za to dziękuję 
Pozdrawiam serdecznie 
Margita | 
 
dnia 07.10.2013 21:13 
Milutki, a peelka skromna kokietka. Pozdrawiam:) | 
 
dnia 09.10.2013 20:06 
Powietrzem, ziemią, wodą, ogniem... 
 
Toż to cztery żywioły, czy też podstawowe składniki życia~!  
 
A zaczęło się tak skromnie.  ;) | 
 
dnia 09.10.2013 23:29 
Ooo, Spoks, zauważyłeś, fajnie, dzięki też za ;), bo to nie jest przecież wiersz całkiem serio, choć za tą słowną zabawą, i owszem, jest coś więcej, co sobie można wyinterpretować... albo i nie, jak komu wygodnie. 
Dziękuję. 
Pozdrawiam:) 
Margita | 
 
 
 | 
  | 
 
  | 
  | 
  | 
 
 
  | 
Dodaj komentarz | 
  | 
 
 
  | 
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
 | 
  | 
 
  | 
  | 
  | 
 
 
 | 
  | 
Pajacyk | 
  | 
 
 
  | 
Logowanie | 
  | 
 
 
  | 
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. 
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij  TUTAJ.
  
 | 
  | 
 
  | 
  | 
  | 
 
 
  | 
Aktualności | 
  | 
 
 
  | 
Użytkownicy | 
  | 
 
 
  | 
  Gości Online: 14 
Brak Użytkowników Online 
   Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 
  Nieaktywowani Użytkownicy: 0 
  Najnowszy Użytkownik: chimi
 | 
  | 
 
  | 
  | 
  | 
 
 
 |