dnia 25.07.2013 11:24
ptakom podobni?
czy : ptakom niepodobni
no chyba że wróbel trafi na jastrzębia?
ale żurawi to raczej nie dotyczy!
http://www.youtube.com/watch?v=14_gsT5etDM
"nikt z tej tęsknoty nas nie uleczy" |
dnia 25.07.2013 11:30
inaczej mówiąc
dobrze tylko oprócz pierwszego wersu bo to już było i nie warto utartej tezie zaprzeczać
Ikar zgoda, ale i on zrealizowałby marzenia gdyby był posłuszny!
więc, wiersz został podparty nie tym postumentem co powinien!
pozdrawiam |
dnia 25.07.2013 11:35
ale najlepszy komen znalazłem u Ciebie;
"Ars poetica
zazwyczaj kończy mi się koncept
po pierwszej strofoidzie
długości około sześciu siedmiu wersów
potem kombinuję
szukając oryginalnych tropów
kolejny raz popadając w histerię
że tym razem też nie udało mi się
zostać poetką " |
dnia 25.07.2013 11:45
Uwielbiam komentarze, w których liczy się nie merytoryka a oryginalność, ale mimo wszystko
pozdrawiam
A propos żaden z komentarzy nie przekonał mnie na tyle, abym chciała zmieniać, a nawet wchodzić w polemikę |
dnia 25.07.2013 13:54
W sumie nie wiem dlaczego, ale ten wiersz nie podoba mi się. Ale może dlatego, że zaczynając od tytułu, jest bardzo przewidywalny. Pzdr |
dnia 25.07.2013 15:48
Jeśli już porównujesz do ptaków to postaraj się o jakieś mniej sztampowe porównania. Bo cięcie skrzydłami, pikowanie (zwykle w dół, chyba, że mówimy o poduszkach), zostawienie paru piór to coś co już było, a tutaj brak wyraźniejszych cech, które by tłumaczyły ich użycie. |
dnia 25.07.2013 16:29
tytuł jest zapożyczony z piosenki S. Celińskiej , natomiast kilka piór jest nawiązaniem do Bruegla |
dnia 25.07.2013 16:42
ale Ikar nie posłuchał "ptakom podobnego" Dedala stąd przestał być ptakiem.
młode jaskółki pilnie słuchają przez naśladownictwo swoich rodziców ucząc się sztuki bycia ptakiem. |
dnia 25.07.2013 18:15
znam i inne reinterpretacje mitu |
dnia 26.07.2013 06:58
czyżby w "innych" był p o s ł u s z n y ? ? ? |
dnia 26.07.2013 15:20
skąd ten upór co do posłuszeństwa? Zapraszam do lektury i interpretacji wiersza Herberta Dedal i Ikar |
dnia 29.07.2013 09:32
Wiersz zaciekawił,najbardziej szamocemy się z własnym ja ,
a porażki jak bolą i strach przed zapomnieniem.Takie to oczywiste a jednak ciekawość zwycięża i dobrze,bo czym było by życie bez niej,pozdrawiam,Ewa.
, |