dnia 19.06.2013 19:32
Widzę, że tworzy się cykl pohiszpański... Biedna Manuela, litościwy Antonio rzucił jej jałmużnę... Pozdrawiam serdecznie. Irga |
dnia 19.06.2013 19:57
Szczypta roztartej w palcach "bezpłciowej" niegdyś kobiecości. Zaskakujący temat :) Piękny język, który przypomina zbiór opowiadań Anny i Jerzego Kowalskich pt. "Catalina". |
dnia 20.06.2013 09:33
brawo. |
dnia 20.06.2013 10:47
dobrze Pani pisze. nie można nic zarzucić, oprócz może braku jakiegoś nerwu czasami :) wielkie uspokojenie jest w tym pisaniu. czasami człowiek potrzebuje niepokoju dla równowagi ;)
pozdrawiam |
dnia 20.06.2013 15:32
Tak, jest w tym pisaniu i uspokojenie, i refleksja, i klimat.Dobry wiersz. Pozdrawiam z biblioteki w Nysie |
dnia 20.06.2013 16:36
Janino, lubię Twoje pisanie. Ten ciekawy i piękny wiersz ma wyjątkowy klimat. Pozdrawiam :) |
dnia 20.06.2013 16:40
zagapiłem się
Manuela odjechała
poczekam pod dębem
:)
pozdrawiam |
dnia 20.06.2013 16:42
ukłony, ukłony Janino
w bocznej nawie... i |
dnia 20.06.2013 17:24
ładne ale za bardzo zamotane |
dnia 20.06.2013 17:52
O, jak dla mnie! Tyle delikatności w tym tekście... z hiszpańskim, zachodzącym słońcem w tle...
Saludos! :-) |
dnia 20.06.2013 19:06
jest obraz, jest nastrój i jest refleksja. Zatrzymałaś mnie, Janino, i zatrzymała mnie Manuela...Pozdrawiam najcieplej, Ewa |
dnia 20.06.2013 19:47
Przeczytałam z przyjemnością. Zastanawiają mnie tylko te kropki w środku wersów.Czy naprawdę są potrzebne? Czy nie można inaczej? |
dnia 20.06.2013 20:10
Ciekawy obrazek, dobrze napisany. Pozdrawiam:) |
dnia 20.06.2013 20:39
Bardzo Wam dziękuję. Ja też WAS czytam wszystkich. Wrócę do komentowania za tydzień, bo już źle czuję się z faktem, że mi czas poświęcanie, a ja wobec innych tekstów nie przejawiam aktywności. Pozdrawiam najserdeczniej w ten upalny wieczór. |
dnia 20.06.2013 22:18
O ile się nie mylę, to jest to wiersz , który zdobył laury.
Całkiem zasłużenie. Lubię taką poetykę. Pozdrawiam Autorkę i komentujących. |
dnia 23.06.2013 17:52
Tak, kolory złamane dominują, ale "w bocznej nawie płowieje samotnością." niesamowite. Zdumiewające tym bardziej, że zbudowane z najprostszych klocków, w półcieniu. |