Śpiewać to ty nie umiesz wcale
Dlatego zadowalasz się Mickiewicza na głos czytaniem
Ale to jedynie po alkoholu
Tanim winie czy po butelce samogonu
Rymować nie umiesz wcale
Dlatego ratunkiem są dla ciebie wiersze białe

Czytujesz poetów wyklętych
Zachwycając się nimi
Zamiarujesz tak jak oni
Zostać nagrodzony laurami pośmiertnymi

Ale nikt ciebie czytać nie chce
Ani teraz
Ani jutro
Ani wczoraj

Ty sam sobą gardzisz
Poetów mając za podludzi
Jak dziwka, robiąca bo musi
Układasz wyrazy wersami

To dupę wypinając
To do okna samochodu się schylając
Zgrywając wielkiego autora
Czekasz na klapsa od redaktora

Więc skrobie tym ołówkiem
Bo tylko to robić umiem
Czasem by sobie dogodzić
Czasem by innym dobrze zrobić

Kolego
Chcący być poetą
Jeśli masz coś w rozumie
Porzuć ten fach
Który tylko dziwka zrozumie