a na łąkach wieczór błyszczy
płomyk pełznie niczym fala
pośród starych, suchych liści
smugą dymu się dopala
idzie już nadzieja świeża
którą niesie ognia taniec
czarnym śladem świat przemierza
traw wiosenne wypalanie

stara trawa w dym się zmienia
stara trawa się dopala
niech się łąki zazielenią
niepotrzebna trawa stara

już dziewczyny idą śliczne
już dziewczyny idą młode
magnoliowe i pszeniczne
i soczyste jak renglody
zachwycone same sobą
życie w oczach przemycają
a gdzieś z boku
a gdzieś obok
stare serca dogasają

niech się tlą cichutko z boku
a dziewczynom nic do tego
bo już czują ten niepokój
że coś wkrótce...
coś pięknego...
niech to życie przemycają
w oczach czarnych jak jagody

stare serca dogasają
robią miejsce
sercom młodym