Do ciebie Urule jeśli mogę tych paru słów
z tygodnia
z tłumu kawałek Starówki i jeszcze dwie sąsiednie uliczki
karmione regularnie kostką ciszy

Do ciebie jakby śmielej nieogolony spocony zły
wyobraź sobie jak mi się tu żyje
(poeta proletariusz inteligent... bo ja wiem)

Urule z tylu dziewcząt wciąż ty jak wygodny but na sercu
bez kłamstwa przebytej drogi

Do ciebie mogę mówić a ty słuchasz
tak bardzo...

jak długo chciałbym zostać
jak krótko Urule...

Wracam w twój ogród z kwaśnych owoców
w zapach ziemi który masz na ustach
jakbym nigdy nie ruszał się z miejsca

Wracam w twój ogród a ty Urule zanim cię dotknę
zanim mnie zgasisz...

biegnę wciąż jeszcze biegnę w czarno-biały czas.