|
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Abiectum (14) |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 05.01.2012 13:18
Jestem pewien ze jest to tak wartosciowy jak i skomplikowany utwor. Czytalem z przyjemnoscia, niestety niewiele moge z niego wywnioskowac. |
dnia 05.01.2012 18:16
To jest wartościowy tekst, ale wymagający nielada wysiłku umysłowego - można się co prawda domyślać, ale czy o to chodzi?
Ważne, że intrytguje.
Bernadetta Kossarzecka |
dnia 05.01.2012 21:01
zabrakło w nim interlinii. |
dnia 05.01.2012 22:37
Bardzo Wam dziękuję. Tak, zabrakło w nim interlinii, Hubercie. Dobrze to ująłeś. Na swoje usprawiedliwienie powiem tylko, że czytałem pod koniec roku bardzo dokładnie "Quidama", kolejna lektura tego tekstu Norwida, trzecia w życiu - do doktoratu - z ołówkiem w ręku. Ciemność tego poematu, hieroglificzność zawartych w nim wydarzeń, na pewno wpłynęły na "Abiectum".
"Quidam" jest opowieścią o ludziach żyjących wewnątrz czasu drobnego, niezdolnych do innych czynów niż czyny drobne. Przy tym: nieprzygotowanych do stykania się z innymi przedmiotami niż drobiny rzeczy. Bez nadziei na czas potęgi. Stąd taniec skórek od chleba, redliny, rozejścia... A w końcu word miserere. Bo Microsoft Office też jest przecież dziełem czasu drobnego ;).
Dobrej nocy - wiersz pewnie jeszcze
przeznaczę do rozpulchnienia. |
dnia 06.01.2012 06:13
Rozczytałem się w wierszu jak w ściętym pniu, delektując słój po słoju.
dobrze, że dajesz nam poczytać. dla chcących jest to element edukacji literackiej, historycznej, często filozoficznej.
twoja poezja to wyższa półka, dla wielu 'parających się' zupełnie niezrozumiała. jeżeli onieśmielasz, to dobrze. jeżeli zachwycasz, jeszcze lepiej.
tymczasem, do nastepnego. póki co [z ruska], pobuszuję po tomikach które nabyłem.
pozdrawiam serdecznie,
do zobaczenia :) |
dnia 06.01.2012 10:28
Ha,
próba wpisania naszych czasów i czcionek w uniwersalne
broni się sacrum:) |
dnia 06.01.2012 14:58
Dziękuję Wam, moi drodzy, że tak przychylnie ten wiersz przeczytaliście. Jego po prostu trzeba było napisać, choć dalsze wygładzanie czcionki w głowie może przyniosłoby lepszy przekład. Może byłoby to prostsze, bardziej ludzkie.
Ale to jest przecież pieśń lidokainy - ulica w mieście, rozejście; redlina, interlinia - śpiewność musi być zachowana. A także irracjonalność...
Dziękuję, Kropku. Dziękuję, Sykomoro. I do zobaczenia - w bardziej ludzkich odsłonach :). |
dnia 08.01.2012 16:57
intrygujący wiersz. Mnogość tropów czyni go - na pierwszy rzut oka - hermetycznym, ale po zastanowieniu, po "rozczytaniu" otwiera treść, pokazując jej głębię. Lubię takie wiersze, skłaniają do myślenia, czasem do kontemplacji, Jak ten właśnie. Pozdrawiam serdecznie, Ewa |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
Gości Online: 54
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|