dnia 15.12.2011 22:21
Bardzi ładne i nastrojowe. Trochę w duchu młodopolskim, ale nie szkodzi. Pozdrawiam, A |
dnia 15.12.2011 22:50
Panie MODERATORZE proszę o poprawienie tekstu, winno być:
deszcze sieką wiatr się wzmaga pokutny
dziękuje bardzo. pozdrawiam serdecznie. |
dnia 16.12.2011 00:25
Poprawiłem. W końcówce pierwszego wersu ostatniej strofy zamiast "na drodze" umieszczony został "pokutny".
Pozdrawiam. |
dnia 16.12.2011 11:26
Tak, można tu wyczuć lekko młodopolskie tchnienie, ale liryzm na czasie.Wiersz ma klimat. Pozdrawiam |
dnia 16.12.2011 11:27
Madrygał - bardzo dziękuję za odwiedziny i komentarz. pozdrawiam serdecznie. |
dnia 16.12.2011 11:33
Roman Rucidło - dziękuje bardzo za słowo o wierszu, pozdrawiam serdecznie. |
dnia 16.12.2011 11:46
Rytm przypomina Konopnicką, podoba mi się, zwłaszcza klimat.
Pozdrawiam, Idzi |
dnia 16.12.2011 12:49
Piękny wiersz, przeczytałam parę razy.
Pozdrawiam niezwykle serdecznie:)) |
dnia 16.12.2011 13:01
[i][Wiła wianki/i] i rzuciła się do wody? Smutno bardzo, ale wiersz na duże TAK, pozdrawiam ciepło. |
dnia 16.12.2011 13:02
Wije mi się nawet wyje, a kur...sywa śpi:) |
dnia 16.12.2011 13:05
śmierć? Zła nowina? Dusza prosząca modlitwy? Czy po prostu - upersonifikowany niepokój, który nieraz nam towarzyszy, nie wiadomo dlaczego? Ładny wiersz, Marylo, z nastrojem tajemniczości i niedopowiedzenia. Lubię takie, więc poczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam ciepło, Ewa |
dnia 16.12.2011 15:20
Idzi - serdecznie dziękuję za wizytę i komentarz. tak się ostatnio składa, że pisze smutne wiersze. z życia wzięte. może niedługo spadnie śnieg i wybieli wszystkie smutki. pozdrawiam cieplutko. |
dnia 16.12.2011 15:23
blondynko8 - mam taki krzywy nastrój po śmierci ukochanej kuzynki, która nie wiadomo dlaczego popełniła samobójstwo? była bardzo szczęśliwa w małżeństwie. nie mogę tego pojąć, stąd próby szukania odpowiedzi. ale czy można to zrozumieć? pozdrawiam serdecznie i do miłego. |
dnia 16.12.2011 15:26
Bogdan Piątek - dziękuje bardzo za odwiedziny i komentarz. masz rację. w ostatniej zwrotce powinno być wiję wianki, a nie wije wianki. przepraszam za przeoczenie i pozdrawiam serdecznie. |
dnia 16.12.2011 15:28
Ewo - mam takie fale pisania o czymś, potem inne i inne. nigdy nie wiem co napiszę w następnym wierszu. dziękuję Ewcia obiecuję, że na święta napiszę pogodny wiersz. pozdrawiam serdecznie. |
dnia 16.12.2011 16:00
Jakby śmierć. Tak do mnie dotarła treść. Bardzo mnie zatrzymał. Pozdrawiam serdecznie :) |
dnia 16.12.2011 17:40
Podoba mi się, mimo, że smutkiem powiało. Bardzo ciekawa jest konstrukcja wiersza przez co intryguje i zachęca do ponownego czytania. Pozdrawiam:) |
dnia 16.12.2011 21:55
maciejowy - to smutny wiersz, dlatego bardzo dziękuję za czytanie i komentarz. pozdrawiam serdecznie. |
dnia 16.12.2011 21:56
PaULA - bardzo Ci dziękuję za komentarz i oczywiście za wizytę i pozdrawiam bardzo serdecznie. |
dnia 17.12.2011 08:09
porusza Marylu...
jak wejście do tajemniczego ogrodu smutku...
Usmiech;)))) na poprawę nastroju;)))))))m |
dnia 17.12.2011 10:46
Odczytałem z tego tekstu perypetie Niemocy, która chciałby być zauważoną - stosuje tyle zabiegów, przeistoczeń; Ona, Dobra Wróżka naszego życia. "Chucha na zimne", aby czegoś "nie naruszyć" przemilcza swoje trudności, ale ufa - może ktoś jej "znaki" zobaczy.
Są takie chwile, chwile spełnień, więc "dobrze Jej życzę".
Pozdrawiam, Kazik |
dnia 17.12.2011 22:03
[b]bombonierka[/b] - dziękuje za uśmiech i odwzajemniam. dziękuję także za komentarz i bardzo serdecznie pozdrawiam. |
dnia 17.12.2011 22:04
kazik1 - dziękuję także za wizytę, bardzo miła , jak zwykle i bardzo, bardzo serdecznie pozdrawiam. |
dnia 22.12.2011 10:16
lirycznie , smutno i tajemniczo u Ciebie w wierszu.
Pozdrawiam świątecznie ! |
dnia 22.12.2011 20:35
KASIA11 -dziękuję bardzo za komentarz i czytanie wiersza. pozdrawiam serdecznie. |