wojna więc wolno więcej . w brutalny sposób rozciągali ciało
leżącej jak martwego ptaka.

wyssaną nieufność skrywała Fausta w zaciśniętych opuszkach
palców. - "gorzkie mleko" mówili. draśnięte nieszczęście.
chłodna jak potok, płocha jak sarna. nocami przędła wyobrażenia
tęsknot nieznanych znaczeń, które znikały w dzień bez powodu.

wśród męskich twarzy ta jedna, gasiła wspomnienia.
nie dopadał jak sukę, delikatnie, krok po kroku przeobrażał
w motyla. z każdym oddechem, ułożeniem ust, powoli wpadała
w nienasycenie.

zamieszkał w niej.