Moja świadomość dotyka jej warg
Iskra pożądania
Słowa szeptane tępią brzytwę skarg
Płoną doznania

Mozaika uczuć architektury
Drży rozsypana
Ulewa deszczu kropli ponurych
Trwa zaniechana

We dwoje w oazie pustyni zła
Gazet tysięcy
Listy do siebie w gablocie ze szkła
Mowa miesięcy

Śmieją się z nas odbitki miłości
Drwią piękne domy
A my zbudujmy w swej intymności
Czas nieruchomy

Poskręcany neurotyk wieczoru
Zimne podłogi
Doda naszemu życiu kolorów
Sen bosonogi

Wdycham jej perfum gładki monolog
Atomów ulotnych
Dwojga uniesień spektaklu prolog
Nasz schron dni słotnych