I. Alhambra


Zostań w jej czerwonych murach
Zemstą płonie, wije się kolcami róż
Tryska zimnym źródłem, skowytem
Gitary z rdzą na strunach.

Ogrzej się, wyrwij jej pazur
Co wygiął się od udręk, osłódź
Lukrecją te usta z goryczy
Marmurem utul jej płonące stopy.

Oddaj pokłon namiętnościom
Wzburzonym złota rytmem
Pełnymi biodrami, zepsutym słowem
Muślinem co przykrył nienawiść.

Powiedz jej, wykrzycz, rozbij dzban
Niech owoce więzi, rozpiera żądze
W milczeniu pali maki na skałach
Pianą uderza w samotne korzenie.

Obudź się w ziół ciętym zaułku
Zakurzonych ścieżkach zdrady
Chichotach, oczach za dziurawym tiulem
W świecie gdzie zdeptano ogień.


IV. Pożegnanie

Ręką Boga głaszczę napęczniałe oliwary
łakną kształtu

Słońce smaga je purpurą bez litości
ale lubią to

Czerwone suknie przyblakłe od uczuć
zastygły w falbanach

W szkle wino zadrżało
Od szeptu

Zobacz krew na horyzoncie

Tylko obejrzę się jeszcze...