Goi się długo. Ciągle śni się lekarz,
jak wychodzi, zgarbiony, z dusznego pokoju.

Rana jest piękna. Urody tej rany
nie ma tak zwany pierwszy podmuch wiosny,
światło na rzece, czy inne zabiegi
co się sprawdzały w podobnych przypadkach.
Rana tu rządzi: ona będzie mówić,
ty będziesz słuchać jej cierpkiej czerwieni,
aż się z własnego zachcenia nie zamknie.
Jak w środku nocy, kiedy się budziłaś,
żeby móc sprawdzić, czy on leży obok,
tak teraz palcem przesuwasz po skórze,
żeby być pewna, że rana jest jeszcze.

Bez niej dopiero będę porzucona.