Idiotka
Spojrzenie cnotki jak najbardziej ma.
Uśmiech też na swoim miejscu.
Na scenie zwanej życiem - zawsze gra.
Nie to nie żadna cnotka, zwykła idiotka.

Chłopaków traktuje jak cienie.
Dziś ten, jutro drugi się przyda.
Rekord świata to jej marzenie.
Na nic żadne słowo się zda.

Jest tam gdzie znajduje korzyść.
Zawsze tam gdzie sieje śmierć.
Słodka idiotka, nie cnotka.
Ale i tak kolejny znów nabrał się.

Ona ci cierpieć pomoże.
Zabierze więcej niż dać może.
Za cierpienie w twych oczach umrzeć gotowa.
I nic i nikt cię przed tym nie uchowa.

Raz łagodna jak kwiatuszek.
Drugi raz chmurna jak burza.
W swej złości się szamocze.
I fałszywa każda jej łza.

Gdy już myślisz, że się zmieniła.
Znowu zawodzi cię.
Wtedy najczęściej mówi, że zwątpiła.
I na jej słowa nabierasz się.