nie leżę nie siedzę na szpitalnym łóżku
ukrzyżowany czekam
dzień snuje się po szybie
na parapecie noc zasypia
ludzie wtedy mają szeroko otwarte myśli
wyciągnięte oczy do drugiego człowieka
zbyt krótkie
siostry w białych fartuchach
poprzebierane za aniołów
przypominają że jest się w przedsionku
do raju tak niedaleko
bliscy przychodzą
wkładając przed drzwiami
maski uprzejmości
potem znów się czeka
na kogoś co nigdy nie przyjdzie
co w myślach skrył się na długie lata
podtrzymuje przy życiu