Bezkres nieba ponad nami
diamentami gwiazd usiany
noc cudowna, serce płonie
usta ciepłe, drżące dłonie

Melodyjne skrzypiec łkanie
rosi ciepłem nutek skronie
upojenie myśl podsyca
radość doznań, chwile bycia

Jak w amoku cudnych zdarzeń
kołysanych marzeń barwą
ręce wznoszą puchar wina
przekazują słodycz wargom

Spoglądają w gwiazd bezmiary
zwiewną szatą nagość skryta
podsyceni tęczą pragnień
odkrywają radość życia

Nim się brzask wyłoni z mroku
luby weźmie ją w ramiona
upojona smakiem zmysłów
słodko zaśnie odmieniona