Znowu siedzę nad tymi lekcjami
i biję się z myślami.
Jutrzejszego dnia się boję strasznie.
Niczym tego nie wyjaśnię.

Zablokowany mam czakram serca
i dla nikogo nie ma w nim miejsca.

Jestem pusta, bo nie ma we mnie miłości.
Nikt nie dotyka moich kości.
Tylko duma ze mnie wypływa.
Taka marna ze mnie dziewczyna.

Chwilami zabić bym chciała kilkoro ludzi.
Czasami zwierzęcy instynkt się we mnie budzi.
Tłumiony gniew buduje raka w moim ciele.
Wyrazić mogę tak niewiele.

Bez miłości człowiek jest pozbawiony życia.
Nie mam więcej do ukrycia.