będziemy trwali wiecznie chociaż sami
spijając z siebie ostania kroplę oazy

byle tylko głodni i dziwnie niespokojni
będziemy jedli pokarm tej samej ziemi

chociaż teren objęty nakazem zmowy i milczenia
twój pogłos nie odbija się echem o bębenek ucha

zawsze będziesz dla mnie czymś co jest w cenie
za tanie słówko przybrane wstążką kłamstwa

zerwany kwiat nigdy nie zakwitnie na nowo
nie pochłonie też całkiem świeżej wody

na pewno będziesz dryfował do brzegu
płynąc falą która uczyni cię rozbitkiem

nigdy nie będzie słońca ktore daje równą jasność
ani księzyca który zwiastuje ten sam cień nocy

pewnie świat drwi z takich jak my
puentując wszystko żartem z brodą

Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych Użytkowników.

Proszę się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny.