Gdzie miłość łączy serca dwa, tam dotyk dłoni sens swój ma,
gdy się stykają dłonie dwie, coś niezwykłego dzieje się.

Nieśmiały dotyk dwojga rąk, przenosi jakiś dziwny prąd, rozgrzewa ciało,
rozpala oczy, które aż płoną, i w dzień, i w nocy.

Nieugaszony miłości żar, doznała w świecie niejedna z par,
aby zachować uczucie swe, ślubny kobierzec przyciąga je.

Serca biją zgodną miłością, nie splamią uczuć swoich zazdrością
nawet, gdy spotka ich dola zła, związany węzeł - siłę im da.

Uczucia tego nic nie zagłuszy, ich miłość, inne serca poruszy,
bo każdy chciałby kochać i żyć, nektar miłości z kielicha pić.