potrzaskane światło, rozbite szyby
okna wychodzące na ulicę
na ścianach wsteczne przepowiednie
niepamięć lat dziewięćdziesiątych

na składanych leżakach
ślady zimnej coca coli
ja, pokryte kurzem i rdzą
kurzem i brudem rozmowy

***

przywidziało ci się
myślałaś, że los to dzieło boga?
nie

przybliżenia, zepsute dowody, teorie
snute na kartkach w kratkę
czarnym długopisem
wolność, jako efekt uboczny

molekularna grawitacja w świecie bez transcendencji

***

zapisałem się na kurs osamotnienia
pokój był pusty, nie było nauczyciela
jedyną wartością w tym świecie pełnym granic
jest pokora

***

adresuję list
stąd poza
jedna pusta kartka
myślę, że nawet tego nie zrozumiesz

***

jestem tylko ślepym mężczyzną
cieniem człowieka
na ścianie jaskini odgrywam swą rolę

teatr w świetle gwiezdnych reflektorów

***

czy potrafisz policzyć do tysiąca, do miliona?
czy potrafisz policzyć do stu miliardów?

a czy masz na to czas?

***

nazywacie mnie uciekinierem
wy r11; reszta ludzkości
a niby dokąd miałbym uciec

zapewniacie mnie, że nawet po śmierci
nawet po śmierci
nie zabraknie mi towarzystwa

***

miąższ kości
weź go, jego osądź
odnajdziesz tam ślady mojej osobowości
i dowody na to, że lubiłem alkohol

kiedy przyjrzysz się dokładnie
zrozumiesz

wybrałem życie bez ciebie
nie z braku miłości

cały czas byłem zajęty twoimi córkami