poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 22.11.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
Proza poetycka
...PP
slam?
Poematy
"Na początku było sł...
Cytaty o literaturze
Ostatnio dodane Wiersze
Co
Ona jest w górach
O kindersztubie*
Przedustawność
Ostatni seans przed ...
W godzinach dla seni...
Chciejstwo
ujrzane okiem nieuzb...
Samotność
Opowieść o dwóch mia...
Wiersz - tytuł: Targowica

Oto kroki zegara tętnieniem upiora są składne,
Wkraczają na obszar młodego pokolenia.
Usta jaskiniowca, jaszczurczy syk zniszczenia,
Składa mrokom tętniącym co piekła są władne,

I jak księżyc nad rankiem się chowa za morza.
Wrasta w narodzie smutek wielki i biały
I taki blady wchodzi za egejskie skały
Drży na matki pogrzebie w zwiastunie Gierłoża.

I oto na twarzy Tuszczenki lekki uśmieszek,
Gra przecież targowicy jeszcze nie skończona,
Nikczemne bez końca germańskie ramiona
I w srebrny brzęk waluty wypełnia się mieszek

Agamemnon blog
Dodane przez Agamemnon dnia 23.03.2009 16:07 ˇ 6 Komentarzy · 761 Czytań · Drukuj
Komentarze
reteska dnia 23.03.2009 17:46
Wrastający wielki i biały smutek i mieszek, który wypełnia się srebrnym brzękiem. Długo musiałam buszować, żeby odnaleźć coś, co jakoś do mnie przemówi. Niestety, przewrażliwiona jestem, jeżeli chodzi o język. I na przykład, choć obraz srebrnego brzęku niezły, to językowo błędnie zapisany. Wypełniać się czymś, a nie w coś. I wyżej można by wędrować i wyciągać podobne kwiatki. Bo na przykład co znaczy: składne tętnieniem upiora kroki zegara. Składne - złożone? Ale jak złożone, to coś z czym. Składne jako "pasujące"?

Dużo napuszonych zdań, szyk przestawny, archaizmy, bardzo to mi wszystko przeszkadza.
paweł dnia 23.03.2009 19:02
fakt, wypadałoby poczytać najpierw chociaz Ursyna Niemcewicza, jego Na hersztow targowieckich
a w temacie targowickim mam coś:


Patriotyzm

Nic tu dla mnie. Dzieci do piwa nawykłe
wzgardę okażą temu co by pobiegł za nim.
Wolą nieść błazna na rękach, a królowi krzyknąć
że z niego będzie też targowiczanin.
Agamemnon dnia 23.03.2009 20:24
http://agamemnonvppl.blogspot.com
Agamemnon dnia 24.03.2009 18:45
ad reteska
Dzięki za komentarz. Poruszyłaś w nim może podświadomie filozoficzny problem natury poezji. Należy sobie postawić pytanie na ile poezja może sobie pozwolić na łamanie kanonów gramatycznych dla osiągnięcia swoich celów. Poezja ceni sobie pewną niezależność, co stanowić może nawet o istocie przekazu wartości nieuchwytnych dla prozy, dlatego posłużyłem się interpolacją "I w srebrny brzęk waluty"- to jej znaczenie nie literalne ma harmonizować z drugą częścią wypowiedzi "wypełnia się mieszek" w ramach kanonu gramatycznego. Tego typu zapis ma swoje uzasadnione poetyckie walory. Gdybyśmy ograniczyli autonomię poezji wówczas poezja stałaby się ugłaskaną, staranną może nawet zgrabnie rymowaną czy nie rymowaną prozą. W prozie powyższe byłoby to oczywiście niedopuszczalne. Szyk przestawny jest znaną formą wypowiedzi XIX wiecznych poetów, archaizmy nie są takie złe i czasem pomagają w osiągnięciu poszukiwanej ekspresji wyrazu , ponadto podtrzymują pamięć o zwrotach niegdyś istniejących a dziś już na wpół zapomnianych, mają też inne zalety np. w wyrażaniu pewnych niuansów, których we współczesnym języku czasem trudno wyrazić. Nawet w martwym już j. łacińskim pewne wyrażenia brzmią nad wyraz adekwatnie w stosunku do możliwości współczesnego j. polskiego.
Pozdrawiam

Agamemnon
Agamemnon dnia 24.03.2009 18:47
ad reteska
Dzięki za komentarz. Poruszyłaś w nim może podświadomie filozoficzny problem natury poezji. Należy sobie postawić pytanie na ile poezja może sobie pozwolić na łamanie kanonów gramatycznych dla osiągnięcia swoich celów. Poezja ceni sobie pewną niezależność, co stanowić może nawet o istocie przekazu wartości nieuchwytnych dla prozy, dlatego posłużyłem się interpolacją "I w srebrny brzęk waluty"- to jej znaczenie nie literalne ma harmonizować z drugą częścią wypowiedzi "wypełnia się mieszek" w ramach kanonu gramatycznego. Tego typu zapis ma swoje uzasadnione poetyckie walory. Gdybyśmy ograniczyli autonomię poezji wówczas poezja stałaby się ugłaskaną, staranną może nawet zgrabnie rymowaną czy nie rymowaną prozą. W prozie powyższe byłoby to oczywiście niedopuszczalne. Szyk przestawny jest znaną formą wypowiedzi XIX wiecznych poetów, archaizmy nie są takie złe i czasem pomagają w osiągnięciu poszukiwanej ekspresji wyrazu , ponadto podtrzymują pamięć o zwrotach niegdyś istniejących a dziś już na wpół zapomnianych, mają też inne zalety np. w wyrażaniu pewnych niuansów, których we współczesnym języku czasem trudno wyrazić. Nawet w martwym już j. łacińskim pewne wyrażenia brzmią nad wyraz adekwatnie w stosunku do możliwości współczesnego j. polskiego.
Pozdrawiam

Agamemnon
Agamemnon dnia 26.03.2009 15:45
Ps. Dzięki Twojemu postowi, dokonałem korektę ostatniej strofki. To była trafna uwaga.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
VII OK Poezji dla Dz...
OKP "Środek Wyrazu" ...
XVIII Konkurs Litera...
REFLEKSY XVII Ogólno...
XXXIX OKL im. Mieczy...
Wyniki XLIV OKP "O L...
Informacja o blokadz...
Użytkownicy
Gości Online: 22
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

71839962 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005