zapal ją do siebie
przyszłością pokryj brzuch
stamtąd wszędzie jest blisko
i nie ma parawanów

odpal jej oczy granatem
poczuj jak pachnie soku pępek
w upiętych wrzosach
wszystko dojrzewa nocą

podpal zasuszony sen
skrętem prześcieradła
odwijaj ją wolno
zatocz granice śniadania

nie zostawiaj śladów
popiół w oknach
sączy wiatr
ona jak żaluzja ukryta

zapal ją do siebie
czasem dokonanym miłością

niech ujrzy światło domowych obiadów