piszę dla Krystyny wiersz, którego
nie da się wytrzymać.




nie podchodź zbyt blisko. kiedy jest obce,
poruszane nerwowo - znajdź punkt pośrodku
człowieka i jasno określ: jestem gładka,
czysta jak kość. powiedz: dom i spal,
nie pomijając, że przyszliśmy pamiętać,
dlaczego cierpimy. nic więcej.

jak tylko wróci zadusić. robili tak
wcześniej.

ale jeszcze go nie ma. zostało miejsce,
po którym wodzili kciukami, tu spotkałam się
pierwszy raz. potem było piekło,


które przeszło przeze mnie jak drzazgi.