|
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: memento |
|
|
ci, których nie ma
i nigdy nie było
ci, co nie przyszli
by to coś zmieniło
ci, zapomniani
co byli w pamięci
ci, niepoznani
dla oczu wyklęci
ci, wciąż mijani
w pogoni za życiem
ci, znani - nieznani
istniejący skrycie
ci, co nie będą
nigdy ani nigdzie
ci, poza światem
bez szansy na życie
i, co odeszli
zanim jeszcze przyszli
ci, bez imienia
co bez życia wyszli
ci, tamci, oni
- czas ich teraz chroni
Dodane przez znak
dnia 01.11.2008 22:56 ˇ
4 Komentarzy ·
664 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 02.11.2008 08:53
"ci, których nie ma
i nigdy nie było"
+
"ci, co nie będą
nigdy ani nigdzie"
pustosłowie, co w świetle pointy nabiera jeszcze większych cech owego, bo tych szczególnie czas chroni ;)
"ci, co nie przyszli
by to coś zmieniło"
jeżeli to ci sami, co w pierwszym dwuwersu to patrz punkt pierwszy, jeśli inni, nie wiadomo, o co chodzi, to miałoby być zmienione i po co?
"ci, zapomniani
co byli w pamięci"
tautologia i bezcelowość, jak zapomniani to kiedyś byli w pamięci niechybnie, ale co to ma wspólnego z poprzednimi przypadkami?
itp. itd. wyliczanka dla wyliczanki w niestrawnej, jak dla mnie formie, aż do samej pointy, która nie usprawiedliwia powstawanie niniejszego. |
dnia 02.11.2008 08:58
wyliczanka dla wyliczanki w niestrawnej, jak dla mnie formie, aż do samej pointy
Podpisuję się pod tym. Aż dziw bierze, że w tytule prezd memento nie ma "ci".
Pozdrawiam serdecznie. |
dnia 02.11.2008 08:58
przed* |
dnia 03.11.2008 20:42
Dziękuję za szczerość.
Co do wyliczanki, to ma swe sensy ukryte. Wiem, że trudne do uchwycenia, ale nie niemożliwe. Obrazowanie dotyczy dwóch światów, a jednocześnie jednej rzeczywistości. Dla wytrwałych dodam, że odnaleźć tu można dzieci nienarodzone, dzieci nie poczęte, zmarłych, których groby są zapomniane, ludzi nie potrafiących odnaleźć miejsca pochówku i tak dalej. A wszystko z określonej perspektywy święta. Powiedziałabym: wspólnego święta tych różnych istnień. I tak jak w teatrze jest maska, tak tu szukałam formy odindywidualizowania osób. Zaimek wskazujący na osoby był idealny. Tak sądzę.
Przypomniał mi się pewien fragment wiersza... może ktoś go zna:
"obłęd -
obłęd że w ogóle -
że się w ogóle -
no właśnie co -
obłęd już samo to -
to wszystko -
obłęd już samo to wszystko -(...)"
Nie wpiszę całości, bo dość długi jest ten utwór. Zacytowałam go, żeby unaocznić, jak forma wpływa na sposób odbioru.
Dziękuję wszystkim, którzy to przeczytali. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
Gości Online: 43
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|