Stoję pod łukiem Bramy Lidzbarskiej
Słyszę bicie zegara, przemierzam czasoprzestrzeń
Stoję wśród zubożałych mieszczan, słyszę głosy
"Skoro nas Bóg wszystkich stworzył odkupił i jedno królestwo przyrzekł
Nie chcemy podlegać żadnej szlachcie
Wszyscy jednakowo braćmi i siostrami
W Chrystusie chcemy być
Drzewo, rzeki, zwierzyna ptactwo w powietrzu
Wspólne dla wszystkich były"
Słowa ostrzem błyskawicy przeszyły wieki
Jesteś za stara by pracować, za młoda na emeryturę
Za zdrowa na rentę
Na drugim świecie też cię chcą
Skoro Bóg nas równymi stworzył
Wszyscy chcemy mieć równe prawo,do życia pracy i chleba
Unoszę głowę ramiona, ku bezkresom
Ściągam burzę, pioruny, wichurę
W strugach deszczu kąpię miasto
Bramę, kościoły, kamienne baby
Co od wieków nad pustą misą stoją
Może cud sprawi, misę napełni
I do miasta zawita dobrobyt