Brakuje gęstych spojrzeń jak cyklu on i ona.
Singiel życia, taka muzyka drapania w gardle.

Czule przenosi minuty na dźwięki, wręcz
sprężyście oplata. Jaka jej samotność,
rozsupłane tajemnice, mariaż, miłość w duszne
bezduszne ciała.

Wzajemna karma, związki
układają się jak puzzle nocą, gdzie dusza tonie,
a dno to złudzenie -cienkie la, la. Zostaje.
Też ciebie nie ma, śmieszne i wszystko.
Dławiące najlepiej obcość.

Nazwać życie, może Bristol,
Kopenhaga zostają po nich pamiątki, będą stać
między myślami reszta czasu to Podróż sentymentalna,
do drzwi bram raju pukanie, dni spalonych w popiele.