to jest sonet o niczym a do tego jeszcze
pozbawiony uroku przyznanego zmysłom
potrafiącym niekiedy przed światem zabłysnąć
mimo iż wystawione na otwartą przestrzeń

słowa kulą się w sobie nicość osłaniając
jakby pragnąc wartości bezznaczeniu dodać
dobrze wiedzą że w życiu nie ważna uroda
która z czasu upływem umyka jak zając

gdy na co dzień się nie dba o byle drobiazgi
nieistotne na pozór i ignorowane
tak bliźniaczo podobne przysłowiowej drzazgi
to się nie ma co dziwić że często nad ranem

zdarza nam się zaszczytu doznać wątpliwego
obcowania z byle czym - krewniakiem niczego