Wiersz pasożytniczy 1
Dodane przez Piotr Paschke dnia 15.09.2007 07:04
Z rzeczy ludzkiej wręcz pospolitej
sieroce zapamiętanie
jego samotność
nawet dumny skowronek w równie dumnym smutku
Z marzeń taki opis
przy którym burza wygina sierść grzmotu
- takie pożegnanie
Z ludzkiej dumy wszędzie być i zawsze
małe scherzo na cały łańcuch chceń i chęci
i amen dla legend psalmów i wigilii
bo i tak tylko dla aniołów te specjalne stacje
Z byle rodu
rzecz
sama w sobie
ku tłumom nadchodzi
Nie ciebie aniele stróżu mój wzywam
by cokolwiek utrzymać w dłoni
Piotr Paschke