"Sprinterka"
Dodane przez Irena Michalska dnia 21.03.2023 12:44
Może chodzi także o to, aby znaleźć się w fabule,
otworzyć do niej drzwi na dźwięk imienia
wykrzyczanego przez biegnące za oknem dzieci.
Nie zatrzymywały się, nie czekały; w ruchu powstawał
nowy świat, zapamiętana, zapamiętała przyjaźń.
Wzajemne docieszanie.
Pędź, tylko wróć na obiad, trosko ty moja.
Pościg, to było coś! Nieśmiałość w kłopocie
nabierała odwagi jak powietrza. Jeszcze dzisiaj słyszę
nawoływanie, tylko imię, nic więcej. Dostępne czary.
Sznurówki w dłoni, stopy w trawie, tenisówki na wietrze