Lament
Dodane przez bezecnik dnia 10.06.2014 20:09
Moja ziemia najbliższa jest daleko stąd
za morzami przestrzeni za górami czasu
coraz częściej powraca w niespokojnych snach
niecierpliwym wołaniem do powrotu wzywa
Kiedy ją opuszczałem miodem pachniał ul
a ugór żądny płodu jak kobiety łono
jednak świata wołanie zaciemniło myśl
i serce w innym rytmie bić zaczęło nagle
Teraz leży kamieniem obcej ziemi chleb
z oczu opadły łuski nierealnych marzeń
czyściec osamotnienia pośród ludzi stu
żar tęsknoty nie leczy nie oczyści złota
Nawet gdybyś powrócił inny szumi las
ktoś inny zorał pole miód innemu cieknie
zaś modlitwy zaprzańca nie wysłucha nikt
wiersza tego ofiara ogniem Kaina płonie