***
Dodane przez dukemack dnia 30.03.2010 04:34
Ścielę tą trumnę każdego dnia
powieki zamierają powolutku
gdy ja
starannie przygotowuję grób swój
dzień za dniem wzrokiem nadziei
molowa barwa nonsensu
dociska do dna
melodia umysł tka
na cztery ręce Ty i ja
budujemy swój mały świat
po to aby nagle zabrzmieć
ten ostatni raz
wymarzony dur umierania
przytłoczony molem rzeczywistości
gdziekolwiek popłynie dźwięk
ostatniego tchnienia
zapisze w sercach nutkę
wspomnienia