homunculus
Dodane przez kamilus dnia 10.05.2008 11:42
rozsypany czas na dłoni
niech wypełnią się szczeliny
niepamięć szaleństw jak sprężysta forteca
tylko wagi czują presję przestrzeni
grawitacja z nimi gra
piach się przemknie z końcem modlitw
i zatwierdzi klepsydrę
trzeba skruszeć by rozumieć bez zakłóceń
przestać jednocześnie wiele znaczyć
lepiej skrzyć się niż trwać
nie wytopisz duszy z ciała
krople nie ściągną na skraj