podróż pociągiem zbliża do ludzi ( krótka opowieść samotna)
Dodane przez kazek dnia 04.05.2008 08:03

---

wiesz moja droga miłość ma kształt owalny
zawsze zaczynasz od tego samego momentu
i nigdy nie wiesz gdzie się zagubisz
ból taki sam tylko twarze ciągle inne

a mnie się wydarzył dziwny przypadek
wieczorem poszłam spać z nieznajomym
a rankiem się okazało że to mój były mąż
bardzo podobny do utraconych złudzeń

a ja kiedyś gdy byłam samotna i zrozpaczona
napisałam wiersz o swoich pragnieniach
lecz wiersz mi się zagubił i jestem sama
tylko ta rozpacz ciągle tak dręczy

a ja nie wiem co jeszcze mnie czeka
jestem zapracowana mam synka
w miłość nie wierzę ale mam nadzieję
że jeszcze im wszystkim pokażę na co mnie stać

a w pracy to mam ciężko gdy muszę być najlepsza
trochę mi ich żal że czują strach przede mną
ale ja wiem że aby przeżyć to trzeba łokciami
do ściany przyciskać własne i cudze lęki

a wiecie że mój maciuś bardzo mnie kocha
muszę mu bajki opowiadać o ryszardzie lwim sercu
opowiadać jak mądry król pomagał biednym
i taki jest wtedy mi bliski gdy jestem mu potrzebna

mnie się wydaje że człowiek ma tyle że ciągle mu braknie
przecież inaczej nie byłby tak zakręcony
ciekawe kiedy ten pociąg dojedzie do celu
jakoś smutnie samotnie tu między nami