POEZJA I MUZYKA W OGRODZIE - POEZJA TADEUSZA NOWAKA, 29.11.2008
Dodane przez teatr stygmator dnia 24.11.2008 14:24
Szanowni Państwo,
zapraszamy na najbliższy program z cyklu POEZJA I MUZYKA W OGRODZIE Teatru Stygmator.
Odbędzie się on 29 listopada br. o godz. 18.00 w Ogrodzie Botanicznym UJ /piwnica/, ul. Kopernika 27 w Krakowie.
W programie: POEZJA TADEUSZA NOWAKA. Rozmawiać o twórczości poety będą: prof. Stanisław Balbus, prof. Wojciech Ligęza i Michał Pietniewicz.
Interpretacja wierszy: Zinaida Zagner i Jakub Kosiniak. Scenariusz i prowadzenie Violetta Zygmunt.
Tadeusz Nowak urodził się 11 listopada 1930 roku w Sikorzycach. Ta dziwna, jakby zamknięta w sobie wieś, zbudowana w kształcie wielkiego koła, z gromadzkim błoniem pośrodku, odgrodzona pierścieniem sadów na tyłach chat od rozległych pól przytyka do lewego brzegu Dunajca, o jakieś dwie godziny drogi pieszo od jego ujścia do Wisły, której bardzo w tym miejscu wysoki i urwisty drugi brzeg osłania niejako (a może i odgradza) płaską krainę od północy, a płynąca środkiem tych wielkich rzecznych wideł niespokojna rzeczka ogranicza ją dodatkowo od zachodu. Pierwsze wrażenie przybysza to płaska, otwarta przestrzeń i jednocześnie zamknięcie, zabezpieczenie od wszystkich stron.
Taka to mała śródlądowa wyspa stanowi realny Nowakowy Eden. Kraj wszelkiego początku. Itakę. Kraj wiecznych powrotów. Najzupełniej rzeczywisty geograficzny punkt, gdzie tkwią korzenie całego późniejszego poetycko-mitologicznego Wszechświata, nie potrzebującego żadnej geografii. Więc trochę tak, jak mówi Czesław Miłosz o swojej litewskiej Laudzie: ''jest to kraina, która znajduje się tam, gdzie umieszcza ją pierwsza i najważniejsza z potrzeb naszego umysłu, ta sama potrzeba, która powołała do życia filozofię i religię, moralność i sztukę''. Budujący bezczasowe i bezprzestrzenne światy mityczne Nowak ''podróżami do miejsca urodzenia'' nazwie kiedyś wszystkie swe dotychczasowe i przewidywalne wyprawy wyobraźni poetyckiej.
Parę najważniejszych faktów biograficznych.
W roku 1949, po maturze w tarnowskim gimnazjum, przyszedł Nowak na studia do Krakowa, gdzie ukończył polonistykę pod kierunkiem odkrywcy i opiekuna poetów, Kazimierza Wyki, w 1954 roku. Pozostał już w tym mieście przez blisko 30 lat, tworząc tu 12 tomików wierszy, 2 zbiory opowiadań, 6 powieści i zbiór gawęd poetyckich prozą. W czerwcu 1977 roku przeniósł się do Warszawy i tu napisał kilka ostatnich Psalmów, tom wierszy Pacierze i paciorki, wydany w 1988, bardzo jednak zdewastowany wówczas przez cenzurę. W ostatnich latach życia rozpoczął cykl pt. Pieśni bezsenne, nie ukończony i wydany pośmiertnie w zbiorze ''Modły jutrzenne, modły wieczorne'' (1992). W Warszawie ukończył też jedną z najwybitniejszych swych powieści Wniebogłosy (1982) oraz rozpoczął pisanie dwóch innych. W 1987 roku nabył skromny domek letni w lasach nad brzegiem Rawki. Chciał znów poczuć się Gospodarzem na Wsi. I czuł się tak rzeczywiście. Przez krótki czas. Tu dostał zawału serca (a serce miał już chore od dawna) i zmarł w szpitalu w Skierniewicach 10 sierpnia 1991 roku. Został pochowany w Warszawie na Starych Powązkach. (...)
Stanisław Balbus, fragment z posłowia GROTESKA, MITOTWÓRSTWO I ''RZECZY MISTYCZNOŚĆ'' w tomie:
Tadeusz Nowak I co na niebie, i co jest na ziemi. Wybór wierszy, Kraków, 1995
Rozszerzona zawartość newsa