na dnie pamięci
Dodane przez Ariel dnia 04.04.2008 21:13

---

Kiedy zapytasz mnie o szczęście
(widzę je czasem jasno) - pozwól, że
zamiast wierszem odpowiem bajką:
gdzieś na dnie pamięci - jak okiem sięgnąć
w pełni swej opieszałej postaci zalśni
niewiasta dumna, tkliwa, święta niemalże
a gdy wyniosłą kibić pochyli - ujrzysz jej światło.

Kiedy zapytasz o marzenia (strach o nich mówić
otwarcie z obawy by nie spłoszyć) - cicho przecisnę
przez szczelinę nietuzinkowych rozkoszy,
wierzchnią okryję peleryną dla umocnienia piękna
przypadkiem stając na pochylni wiodącej
na dno szaleństwa.

Tylko przez grzeczność wspomnieć wypada
o niebanalnej treści - toastach, które w kielichach
zaklęte, wkomponowane w księżyc.
Więc mnie nie pytaj o namiętności zaniedbane
korzenie, w centrum baśniowej opowieści
pokłady uczuć drzemią