Oswojenie
Dodane przez Ariel dnia 28.02.2008 19:54

---

Nie martw się Panie,
że tę jedn± chwilę - ŻYCIE
przepłynęłam bezbożnie, drzwi zamknęłam
przed żebrakiem, sumienie przed Tob±.
Minęłam bezpiecznie oceany chwil
potykaj±c się jak pies z kulaw± nog±.
Ten obdarty lichy człowiek wyrósł przede mn±,
wypalonym wzrokiem ogrzał łzy
i żaden zmarznięty przechodzień
nie wiedział, że to Ty

Nie martw się Panie,
że naiwnie roztrwoniłam ten od Ciebie dar,
że najadłam się cudzego chleba. Nie chowałam twarzy,
dłonie - srebro najcenniejsze lustrem stan±
kiedy duszę mi rozsypiesz po skalnych korytarzach.
Nie martw się, że zbytnio oswoiłe¶ nas z cierpieniem,
wzrokiem w pustej sakiewce, wrzodami na głowie,
zostawiłe¶ nam Panie w swoim roztargnieniu
uczucia matowe

Nie martw się Panie,
że ta jedna chwila- ŻYCIE przeminęła bez wiwatu
przecież masz w zanadrzu jeszcze jedno życie
nie z tego ¶wiata