Krawędź
Dodane przez Henryk Owsianko dnia 17.02.2008 01:26
Teraz się zatrzymałem.
Odwracam głowę.
Przestrzeń jest pusta, stężona
jak ciemność bez oznak życia,
tylko ślady na krawędź
i strach przed krokiem.
Gdy brak orientacji,
trudno wybrać stronę,
takty, nie układają się
w kilka sekund prawdy,
mimo, że jest wszystko:
słońce i wiara,
drzewa i nadzieja,
dobro i zło.