ZGON
Dodane przez itamonika dnia 30.01.2008 20:59
Kwiaty melancholii
Nuta gorzka, rzewna
Dzbanek bez herbaty
Motyl bez koloru
Tak się kończy życie
i początek zgonu
Słowa napuszone
o życiu człowieka
teraz leży sztywny
po nim stypa czeka
Śmieje się gdzieś czarna
Z kosą wielka Pani
Smucą się dziś goście na czarno ubrani
A gdzieś między nimi
On dziś sztywny leży
Gdyby umiał mówić
Mówiłby -nie wierzy
Nie wierzył że życie
Tak szybko skończone
Przez tą czarną Panią
W nicość obrócone
Gdyby mógł znów ożyć
Wstałby w jednej chwili
Lecz on leży sztywny
W długiej ciągłej chwili
Oczy nieruchome
Usta zasuszone
Życie takie długie
Jak szybko skończone...