Pojedynek zaułków
Dodane przez Piotr Paschke dnia 26.12.2007 08:16

---

Okruchy, tylko okruchy,
żywe srebro w swej przerażającej naiwności,
jakieś strzępy zasłuchanych w siebie litanii,
rodzenie i umieranie,
powroty do popękanych już snów
i dobre uczynki spisane krwią.

Pojedynki uformowane między karą a nagrodami -
raz jeszcze popełnione sny zasklepiają trudny obraz,
nadymają wnętrze,
mamią,
kołyszą trudny do chowu kamień niczym lawa,
szukają dawno martwych przyczyn
i polegają jedynie na emocjonalnym chłodzie.

A za sadystyczną orientacją monarchy
uparty jak osioł tron
chyli się ku majestatowi złocistej kropli żywicy.


Na otrzeźwienie prosto w pysk
opitej od plotek do nieprzytomności
mojej ulicy.


Piotr Paschke