Oda chorej duszy
Dodane przez admin dnia 01.01.1970 00:00
Oda chorej duszy pieśń martwego ciała
wystrugane z kości cymbały śpiewają
bez wyrazu: głuchy słyszy tylko siebie
rwący szelest ognia wśród zepsutych jelit
mowa która pragnie siły traci wszystko
stając się zarzewiem na suchym klepisku
płatki sadzy wznoszą się w domu niewoli
i nie wiem gdzie jestem - nie ma mnie przy Tobie