dĽwięk tłuczonego szkła
Dodane przez Midian dnia 11.11.2007 15:34
w tej ciszy
słyszalnej z pokoju
gdzie srebrny puch
spowił się ze stołem
i wyszył
historię pajęczego znoju
stoi szklanka
szklana od zawsze
od odkurzenia - umycia
prawie jak ramka
zdjęcia - jakże
szarego ¶wiatłem
a ona bez rysy
bez wyrazu
powaga
żal jest tu katem
nie wystygł
wieczny
identyczny z każd± dob±
kroki bezwiedne
dym papierosa
spojrzenie
szklane uczucia
próżni uległe
rozpaczy osad
dĽwięk
krew
tajemnicza
spokojna
cicha
identyczny z każd± dob±
ból
tłuczonego szkła
jedyny w swoim rodzaju