Niestały jak pogoda
Dodane przez IZa dnia 03.04.2022 18:39
ktoś żąda od ciebie całego życia
a masz tylko jedno
uciekasz
twój głos przybiera formę klejnotu
który gubi się w przemilczeniach
a we mnie narasta gula grożąca uduszeniem
postójmy naprzeciw siebie
może świat się uspokoi
opadną złe emocje naszą przestrzenią
zawładnie szczęście
niestety
brutalny świat pędzi nie czeka na człowieka
pachnie świeżą ziemią i smutkiem
może uda się nam coś wysiać
coś po sobie zostawić nim dopadnie nas mrok