komentarz dla Daniela
Dodane przez Alfred dnia 23.05.2021 00:42
w każdym utworze poeta sięga wyżyn,
by za chwilę opaść na dno,
lecz nim opadnie lecąc w dół
zapyta o drogę ocierając się
o nadzieje i tęsknoty krzyczących szeptów
płynących arterią serca tam i z powrotem
i tak bez końca w symbiotycznych uniesieniach
tworzymy fraktale niepowtarzalnych uczuć
wyjątkowość chwili tworzymy sami( misternie tkamy)
grzmią w plusach i minusach
ważne by były noworodkiem Twoich (naszych) myśli