Moje Bullerbyn
Dodane przez jacekjozefczyk dnia 26.11.2020 12:42

---

Sekretne szlaki wiodły na śródleśne,
skąpane w słońcu, rozległe polany.
Rodzice nasi przestrzegali wcześniej

przed szerszeniami i owocem zwanym
wilczą jagodą. Obiad był wspaniały;
krem z borowików zebranych przez tatę,

z jeżyn - pierogi, a z niemal przejrzałych
pysznych poziomek - deser. Frajdę latem
sprawiała kąpiel w balii; plusk w ogrodzie

pełnym nasturcji, lwich paszczy, sałaty
i słoneczników, znacznie lżejszych co dzień
przy współudziale gorliwych skrzydlatych

speców od treli. Uwielbiałem słuchać
tych ptasich zwierzeń i radosnych nowin
lub obserwować, jak wielka ropucha

długim języczkiem błyskawicznie łowi
zdobycz. Wędrówki na Królową Górę
cieszyły wizją przygód i zabawy,

mimo poznanej przeszłości ponurej
wnętrza szarego bunkra z serią krwawych
bądź rytych ostrzem, fraz, dat. Dla pędraka

zbiór łusek z broni nie kłócił się z niczym,
a znając pieśń o krwi, czerwonych makach,
dziwił tu wiosną śnieżnobiały wysyp

kwiatów konwalii. W dniu lotu idola -
Jurija, który miał zespawać ustrój,
ściskałem - z rurki wykonany - wolant

na gruzach SS Heidelager Pustków -
będących dla mnie rajem, tu - na Ziemi.