Al'an, quabla (Na faktach)
Dodane przez sincelejo dnia 25.09.2007 20:54
To wła¶nie w tych ¶wistkach miałem najwięcej
do powiedzenia, zawsze. Wysyłałem.
Między plecakami groziłem ¶mierci±, ucieczkami,
których dzisiaj nie zatrzymasz. A jeszcze jako dzieci
¶miali¶my się, że kto¶ nazwał planetę
imieniem naszego psa. Na podwórku
każdy mówił: do pierwszej krwi. Mi¶ka na Islandii
szuka porzuconych latarni. Tak jak w ostatni dzień
biwaku, kiedy po nas przyszli. Oddałem klucz i pokój
opustoszał. Dzi¶ nie otwieraj nikomu. Intabih,
schodz±c po schodach można już spojrzeć w powietrze.
Wysypać się, powoli zacz±ć zbierać. A jeszcze
jako dzieci bali¶my się, że kto¶ nazwał psa
imieniem naszej planety.