Syndrom niespokojnych słów
Dodane przez Wierszopis dnia 27.04.2020 15:36

---

Ciemno jak w grobie
- światłość wiekuistą wyłączono
z powodu wzrostu cen energii.
Także elektrycznej.

W stanie wyższej niezdolności
do czynów uwłaczających poczuciu
dobrego smaku ograniczamy się.
Do pełgającego znicza.

Ostatni ogarek wygasł gdzieś w okolicach
minionego święta szarego płaszcza.
Powieszonego w szafie pomiędzy molem
a ekshibicjonistą.

W domu tego ostatniego już nie wspominają
o sznurze - jak nakazuje przysłowie
oraz wyraźny ślad krawata.

I już można odhaczyć pierwsze zdanie
z całego ciągu znaków.
Wypowiedzianych głuchym głosem
i kompletnie po omacku.