Hologram
Dodane przez ela_zwolinska dnia 19.02.2020 13:42
Na nieb daleczyźnie, nad widnokręgiem,
ostatnią po słońcu mrok zwinął wstęgę.
Rozgrzanym równinom chłód da wytchnienie,
by począć, jak co noc, mgieł pokolenie.
Nad rosy powierzchnią gęstwi je w bieli.
Ratuje, próbując od ćmy oddzielić.
Lecz ciemnia je kusi gwiezdnym blekotem.
- Staniecie się we mnie srebrem i zlotem.
Zazdrościć wam będą smoki i zioła.
Ja z bieli niewoli wyrwać was zdołam
i poszły w zatratę, za złud iskrzycą,
nie wiedząc, jak i ja, że nicość pochwycą...